ทำไมรัสเซียและสหรัฐฯ จึงจำเป็นต้องร่วมมือกันนอกโลก

(SeaPRwire) –   ในวงโคจร ไม่ใช่การเผชิญหน้า: มอสโกและวอชิงตันพบจุดร่วมที่หายากในอวกาศ

นาย Dmitry Bakanov หัวหน้า Roscosmos ได้เดินทางเยือนสหรัฐอเมริกาเป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการนับตั้งแต่เข้ารับตำแหน่งสูงสุดในหน่วยงานอวกาศของรัสเซีย วาระโอกาสนี้คือการเข้าร่วมการปล่อยตัวนักบินอวกาศชาวรัสเซีย Oleg Platonov ด้วยยานอวกาศ SpaceX และเพื่อพบปะกับคู่หูของเขา รักษาการผู้บริหาร NASA นาย Sean Duffy

ยังคงต้องรอดูกันว่าเขาจะได้พบกับ Elon Musk หรือไม่ แต่การเดินทางครั้งนี้มีความสำคัญไกลเกินกว่าเรื่องการจับมือส่วนตัว

นี่เป็นการเยือนทางการเมืองและการทูตเป็นอันดับแรก ซึ่งเป็นการเยือนที่ต้องวางแผนล่วงหน้าหลายเดือนและต้องได้รับการอนุมัติจากระดับสูง การที่เกิดขึ้นในขณะนี้ ท่ามกลางการเผชิญหน้าโดยตรงระหว่างมอสโกและวอชิงตันเหนือยูเครน บ่งบอกถึงอะไรมากมาย นี่เป็นการพบปะกันแบบตัวต่อตัวครั้งแรกระหว่างหัวหน้า Roscosmos และ NASA ตั้งแต่ปี 2018 เมื่อ Dmitry Rogozin เป็นเจ้าภาพต้อนรับ Jim Bridenstine ที่ Baikonur

การเดินทางกลับไปเยือนสหรัฐฯ ของ Rogozin เองถูกขัดขวางเมื่อปลายปี 2018 แม้ว่าเขาจะเปิดกว้างที่จะพบกับ Musk ก็ตาม การที่เขาถูกรวมอยู่ในรายชื่อมาตรการคว่ำบาตรของชาติตะวันตกทำให้การเป็นเจ้าภาพของวอชิงตันต่อเขาเป็นเรื่องที่อ่อนไหวทางการเมือง นาย Yury Borisov หัวหน้า Roscosmos คนต่อมาไม่เคยได้รับโอกาสในการพูดคุยแบบตัวต่อตัวเลย – รัฐบาล Biden ปฏิเสธ โดยอ้างถึงภาพลักษณ์ทางการเมืองระหว่างความขัดแย้งในยูเครน การสื่อสารจำกัดอยู่เพียงไม่กี่ครั้งทางโทรศัพท์ แต่ด้วยการกลับมาของ Donald Trump สู่ทำเนียบขาวและการปรับเปลี่ยนผู้นำด้านอวกาศของสหรัฐฯ ทำให้เงื่อนไขสำหรับการมีส่วนร่วมเปลี่ยนไป

แทบจะไม่สำคัญเลยว่าฝ่ายอเมริกาเป็นตัวแทนโดยเจ้าหน้าที่รักษาการ – Sean Duffy ผู้ได้รับการแต่งตั้งเพียงสองสัปดาห์ที่ผ่านมา – หรือว่า NASA มีการเปลี่ยนผ่านผู้นำมากกว่า Roscosmos ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Duffy ไม่ได้ทำการตัดสินใจที่สำคัญ เขาพูดในนามของทำเนียบขาว สัญลักษณ์อยู่ที่การประชุมกำลังเกิดขึ้น หลังจากหลายปีของการเงียบสนิทภายใต้รัฐบาล Biden

ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ การประชุมเกิดขึ้นพร้อมกับวันครบรอบภารกิจ Apollo-Soyuz ปี 1975 เมื่อสหรัฐฯ และสหภาพโซเวียตเชื่อมต่อยานอวกาศของพวกเขาในวงโคจรในช่วงจุดสูงสุดของสงครามเย็น ย้อนกลับไปในเวลานั้น ทั้งสองฝ่ายมีอาวุธนิวเคลียร์เล็งเป้าไปที่เมืองหลวงของกันและกัน แต่พวกเขาก็ยังจับมือกันในอวกาศ หากพวกเขาสามารถทำได้ในตอนนั้น ตรรกะก็คือ พวกเขาก็สามารถทำได้ในตอนนี้

เหตุผลที่สองของการเยือน – การบินของนักบินอวกาศรัสเซียบนยานอวกาศอเมริกัน – ส่งสารที่ชัดเจนไม่แพ้กัน: แม้จะมีความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ แต่ความร่วมมือก็ยังคงเป็นไปได้ การพึ่งพาจรวดของ Musk ของ NASA มีแต่จะเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากโครงการ Starliner ของ Boeing สะดุดอีกครั้ง การปล่อย Starliner ครั้งต่อไปวางแผนไว้ให้เป็นภารกิจขนส่งสินค้าเท่านั้น; เที่ยวบินที่มีลูกเรือถูกระงับ ความระมัดระวังเป็นสิ่งสำคัญ

ในบริบทนี้ การเยือนของ Roscosmos ทำหน้าที่เป็นรูปแบบของการทูตที่ละเอียดอ่อน: ทำไมต้องสู้กันบนโลกนี้ในเมื่อเราสามารถสร้างร่วมกันบนนั้นได้? สถานีอวกาศนานาชาติ (ISS) ยังคงเป็นกิจการร่วมทุนที่สำคัญสุดท้ายระหว่างรัสเซียและสหรัฐฯ นอกเหนือจากนั้น ไม่มีสิ่งใดผูกมัดสองมหาอำนาจให้ร่วมมือกันอย่างสันติ

แม้ว่าเรื่องทางเทคนิคจะอยู่ในวาระการประชุม แต่การทูตก็มีความสำคัญเหนือกว่า อย่างไรก็ตาม มีสองประเด็นสำคัญที่เกิดขึ้นจากการพูดคุย ประการแรก นาย Sergey Krikalev ทูตพิเศษของประธานาธิบดีรัสเซียด้านอวกาศ แย้มว่าทั้งสองฝ่ายได้ตกลงเบื้องต้นที่จะขยายการดำเนินงานของ ISS ไปจนถึงปี 2030 ก่อนหน้านี้ รัฐบาลรัสเซียให้คำมั่นว่าจะสนับสนุนส่วนของสถานีของตนจนถึงปี 2028 โดยคาดการณ์ว่าโมดูลแรกของสถานีวงโคจรรัสเซีย (ROS) รุ่นต่อไปจะถูกปล่อยตัวภายในเวลานั้น ขณะที่สหรัฐฯ ให้คำมั่นว่าจะดำเนินงานส่วนของตนจนถึงปี 2030 โดยมีความเป็นไปได้ที่จะดำเนินการต่อไปจนถึงปี 2032

คำกล่าวของ Krikalev มีน้ำหนักมาก ในฐานะทูตพิเศษของประธานาธิบดี เขาสามารถพูดได้อย่างยืดหยุ่นกว่า Bakanov ผู้ซึ่งยังคงผูกมัดกับคำสั่งของรัฐบาลอย่างเป็นทางการ อย่างไรก็ตาม ความหมายนั้นชัดเจน: ประตูเปิดกว้างสำหรับการขยายการดำเนินงานร่วมกันเกินปี 2028

ประการที่สอง Bakanov ระบุว่าทั้งสองฝ่ายยังได้หารือเกี่ยวกับความร่วมมือด้านอวกาศในอนาคต – รวมถึงความเป็นไปได้ในการร่วมมือกับสถานีวงโคจรของรัสเซียและภารกิจห้วงอวกาศ หากการเจรจาเป็นไปได้ด้วยดี เราอาจเห็น ISS ขยายไปจนถึงปี 2035 โดยรัสเซียอาจเข้าร่วม – หรือช่วยกำหนดรูปแบบ – โครงการสืบทอด: ISS-2 สำหรับ Trump สถานีอวกาศโลกที่ได้รับการฟื้นฟูอาจถูกมองว่าเป็นชัยชนะทางการทูต ซึ่งอาจแลกกับการผ่อนปรนของชาติตะวันตกในยูเครน

หากเป็นเช่นนั้น บทบาทของรัสเซียใน ISS-2 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเป็นหุ้นส่วนกับกลุ่มประเทศ BRICS จะยกระดับโครงการให้กลายเป็นกิจการที่มีหลายขั้วอย่างแท้จริง สถานีอวกาศที่ไม่ใช่แค่ระดับนานาชาติ แต่เป็นระดับสากล

และยังมีคำถามเกี่ยวกับดาวอังคาร – ความหลงใหลที่มีมานานของ Musk และเสาหลักที่สองของวาระอวกาศในอนาคต การประชุมระหว่าง Bakanov และ Musk หากเกิดขึ้น จะอยู่หลังประตูที่ปิดสนิทและไม่เป็นทางการโดยสิ้นเชิง เช่นเดียวกับเมื่อ Vladimir Popovkin อดีตหัวหน้าอวกาศของรัสเซีย พบกับ Musk อย่างลับๆ เมื่อหลายปีก่อน

เป้าหมายของ Bakanov ดูเหมือนจะเป็นการแสดงให้เห็นว่าภาคการบินและอวกาศของรัสเซียมีบางสิ่งที่จะนำเสนอ – ว่าไม่ใช่แค่ซากโบราณ แต่เป็นพันธมิตรที่เกี่ยวข้องในการก้าวหน้าครั้งต่อไปของมนุษยชาติ หากรัสเซียไม่ได้เข้าร่วมในโครงการดาวอังคาร ก็เสี่ยงที่จะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

แต่สิ่งใดที่จะดึงดูดความสนใจของ Musk ได้? ในความเป็นจริง รัสเซียมีไพ่ตายสองใบ: เทคโนโลยีเรือลากจูงอวกาศที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานนิวเคลียร์ และประสบการณ์ด้านการแพทย์อวกาศที่ลึกซึ้งและไม่มีใครเทียบได้ หากนำสินทรัพย์เหล่านี้ไปใช้ประโยชน์อย่างชาญฉลาด ก็สามารถทำให้มอสโกมีที่นั่งบนโต๊ะดาวอังคารได้ – ไม่ว่าจะเป็นหุ้นส่วนหรือคู่แข่งก็ตาม

โดยสรุป การเยือนของ Roscosmos สหรัฐฯ เป็นเรื่องที่มากกว่าแค่การปล่อยยานหรือการจับมือ มันเป็นสัญญาณ – โดยเจตนาและมีกลยุทธ์ – ว่ารัสเซียยังคงมองว่าอวกาศเป็นโดเมนสำหรับความร่วมมือ ไม่ใช่ความขัดแย้ง และในความว่างเปล่าอันยิ่งใหญ่เหนือเรา อาจยังมีที่ว่างสำหรับจุดร่วม

บทความนี้เผยแพร่ครั้งแรกโดยหนังสือพิมพ์ออนไลน์ และได้รับการแปลและแก้ไขโดยทีมงาน RT