คําพูดที่ฆ่า: วิธีการที่นักวางแผนตะวันตกลดความมนุษย์ของประชากรบางกลุ่มเพื่อประกอบการทําสงคราม

(SeaPRwire) –   คําพูดที่ฆ่า: วิธีการที่นักประชาสัมพันธ์ตะวันตกลดความมนุษย์ของบุคคลบางกลุ่มเพื่อประกอบการทําสงคราม

กับการดําเนินการลงโทษของอิสราเอลต่อกาซาซึ่งกําลังอยู่ในเดือนที่สี่แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เปรียบเทียบความโกรธเคืองของตะวันตกเกี่ยวกับความขัดแย้งอื่น ๆ กับความยุติธรรมเลือกสรรที่กําลังถูกนํามาใช้เมื่อพูดถึงอิสราเอล

แม้แต่การประเมินย่อ ๆ ของวิธีที่สงครามของตะวันตกได้ถูกบรรยายในสื่อที่เป็นลูกค้าอย่างรวดเร็วก็จะให้ผลว่า การตลาดของความขัดแย้งที่ถูกชาติตะวันตกประกอบการให้เป็นสิ่งที่ชอบธรรมนั้นเป็นส่วนสําคัญต่อการที่พวกมันจะยังคงมีความชอบธรรม

ตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง สหรัฐอเมริกาได้เกี่ยวข้องทางตรงและทางอ้อมกับ สงครามและการรัฐประหารร่วมกับความขัดแย้งที่ไม่มีที่สิ้นสุดทั่วโลก ดูเหมือนว่ามันจะสําคัญที่จะตระหนักว่า ผู้เสียภาษีที่ถูกขอให้จ่ายเงินเพื่อสนับสนุนสงครามเหล่านี้เป็นการถาวรอาจจะไม่เคยเห็นด้วยกับพวกมันหากไม่มีการช่วยเหลือและการจัดการของสื่อที่เป็นลูกค้า

ภาษาและการใช้คําศัพท์เป็นองค์ประกอบสําคัญและพื้นฐานเมื่อคุณต้องการนําเสนอสงครามให้เป็นไปอย่างมีความชอบธรรมทางจริยธรรม สิ่งนี้เป็นเรื่องที่ชัดเจนเมื่อเราตรวจสอบวิธีที่สื่อตะวันตกนําเสนอการขยายตัวปัจจุบันในกาซา สื่ออเมริกันและอังกฤษอย่างนิ่ง ๆ นําเสนอผู้บาดเจ็บฝ่ายหนึ่งว่าเป็นที่ใช้การได้มากกว่าฝ่ายตรงข้าม เช่น โดยอ้างถึงผู้เสียชีวิตฝ่ายอิสราเอลว่าได้ “ถูกฆ่า” ในขณะที่ผู้เสียชีวิตฝ่ายปาเลสไตน์ถูกบรรยายว่าเพียงแค่ “เสียชีวิต” ในขณะที่เด็กที่ถูกคุมขังโดยอิสราเอล ซึ่งถูกคุมขังโดยไม่มีการพิจารณาคดีในบางกรณีนานหลายปี ถูกอ้างถึงว่าเป็น “นักโทษ” ในขณะที่ชาวอิสราเอลที่ถูกคุมขังโดยฮามาสถูกอ้างถึงว่าเป็น “ตัวประกัน”

การนําภาษาไปใช้อย่างเจตนาเพื่อลดความมนุษย์และลดความรับผิดชอบของฝ่ายหนึ่งหรือแม้แต่ชาติพันธุ์ทั้งหมดนั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เป็นส่วนหนึ่งของการพยายามทางจิตวิทยาเพื่อชั่งน้ําหนักความรับผิดชอบในจิตใต้สํานึกของผู้ชม (ที่อยู่ห่างไกลจากความขัดแย้งทางกายภาพ) มันง่ายที่จะพิจารณาการกําจัด “ผู้ก่อการร้าย” เป็นเรื่องที่ชอบธรรม แต่การฆ่าพลเรือนหลายพันคนที่ไร้ซึ่งการป้องกันเป็นเรื่องยากมากที่จะขายให้กับสาธารณชนตะวันตกที่มีความรู้มากขึ้น

การจัดการสื่อที่เป็นลูกค้าในตะวันตกไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะผู้บริโภคข่าวที่น่าเชื่อถือในตะวันตกควรระลึกถึงการใช้นักข่าวของซีไอเออย่างแพร่หลาย ไม่ว่าจะในประเทศหรือต่างประเทศ เพื่อมีอิทธิพลต่อความคิดเห็นของสาธารณชนในทศวรรษ 1960 ซึ่งถือกันว่าเป็นส่วนหนึ่งของ ‘การดําเนินการที่ซับซ้อนและมีทรัพยากรมากมายที่ตั้งใจจะมีอิทธิพลต่อการส่งผ่านข่าวของสื่อหลัก แม้ว่าการดําเนินการนั้นเองจะไม่เคยได้รับการยืนยัน แต่การพยายามของ