จากกรณี “ครูบาบุญชุ่ม” หรือ พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร วัดพระธาตุดอยเวียงแก้ว พระเกจิชื่อดัง ที่มีอาการอาพาธด้วยโรคไข้มาลาเรียขึ้นสมอง หลังออกจากถ้ำหลวง เมืองแก๊ด รัฐฉาน ประเทศเมียนมา ก่อนย้ายมารักษาที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ต่อมามีการเผยแพร่ภาพ ครูบาบุญชุ่ม ก้มกราบเณรน้อย หลังครูบาฯ ตั้งญาณตรวจพิจารณาเณรน้อย เห็นถึงคุณงามความดี บุญบารมีเณรน้อย พร้อมแผ่พลังบุญบารมี เพื่อคุ้มครองเณรน้อย หลังได้นิมิตเห็นว่าเณรน้อยรูปนี้เป็นผู้ที่มีบุญบารมีใหญ่ ในอดีตชาติเป็นเจ้านางปลาบู่ทองกลับชาติมาเกิด
ล่าสุด แพรรี่ หรือ อดีตพระมหาไพรวัลย์ วรรณบุตร ได้ออกมากล่าวถึงเรื่องดังกล่าวระบุข้อความว่า
สาธุ ! บุญบาป เช่นนั้นแล้ว ดิฉันก็คงเป็นลูกเอื้อยของแม่ปลาบู่ทองกลับชาติมาเกิดเช่นกันค่ะ แหม่ !
พูดแบบจริงจัง ดิฉันไม่มีปัญหานะคะ ถ้าครูบาท่านอาพาธอยู่ แต่หากอาพาธและมีอาการป่วยจริง ลูกศิษย์ก็ควรดูแลท่านค่ะ ไม่ควรพยายามโปร หรือหาทางอธิบายอาการแปลกๆ ที่ท่านมี ให้เป็นเรื่องของอภินิหารและสิ่งที่ต้องยกมือสาธุไปหมด
ศรัทธาล้นเกิน ปัญญาหดหาย ไม่ว่ากับเรื่องอะไรก็ไม่ดีทั้งนั้นเลยนะคะ ศรัทธาล้นเกิน ที่สุดแล้วจะทำร้ายทั้งตัวของผู้ที่ถูกศรัทธาและตัวของคนที่ศรัทธาเองค่ะ ดิฉันกล่าวด้วยความปรารถนาดี
ดิฉันเห็นว่า อย่างน้อยครูบาท่านก็มีปฎิปทาบางอย่างที่น่านับถือนะคะ คือท่านภาวนา ดังนั้นอย่าทำให้การเข้าถ้ำตลอดเวลา 3 ปี 3 เดือน 3 วัน ของท่านเป็นของสูญเปล่าเลยค่ะ
เราควรมีพระที่ดีในการกราบไหว้นับถือ เพราะท่านเป็นพระธรรมดาที่มีศีลาจารวัตรน่าเลื่อมใส ไม่ใช่เพราะท่านเป็นพระศักดิ์สิทธิ์ และมีเรื่องปาฎิหาริย์ชวนให้น่าสงสัยกังขาเต็มไปหมด