แบบจําลองใหม่นี้ระบุเกณฑ์สามประการสําหรับการระบุโรคพาร์กินสันตามปัจจัยทางชีวภาพที่แตกต่างกันและสามารถวัดได้ ดร. แลงอธิบายว่าแบบจําลองชีวภาพใหม่นี้จะช่วยให้แพทย์และนักวิจัยสามารถเข้าใจโรคพาร์กินสันได้อย่างลึกซึ้งและซับซ้อนกว่าแบบจําลองทางคลินิกปัจจุบันซึ่งจํากัดอยู่เพียงการสังเกตอาการในผู้ป่วยแต่ละราย
“เราเชื่อว่านี่เป็นวิธีการมองโรคพาร์กินสันอย่างแตกต่างที่สุด” ดร. แลงกล่าว “ในยุคของเครื่องหมายชี้นําชีวภาพที่ใหม่…การวิจัยของเราจําเป็นต้องถูกขับเคลื่อนโดยปัจจัยทางชีวภาพของโรค ไม่ใช่เพียงอยู่กับการอธิบายทางคลินิกของอาการและอาการเท่านั้น”
แบบจําลองการจัดประเภทพาร์กินสันใหม่เสนอเกณฑ์ใหม่สําหรับการกําหนดโรค – ปกติโรคพาร์กินสันถูกวินิจฉัยโดยแพทย์จากการระบุอาการในสถานการณ์คลินิก ในทศวรรษที่ผ่านมา นักวิจัยได้ค้นพบสาเหตุทางชีวภาพของโรค – รวมถึงปัจจัยทางพันธุกรรมและการมีอยู่ของโปรตีนซินิวเคลียนในสมอง – แต่จนถึงเร็วๆ นี้ วิธีการทดสอบสําหรับเครื่องหมายชี้นําชีวภาพในผู้ป่วยยังไม่สามารถใช้ได้อย่างแพร่หลาย ดร. แลงหวังว่าแบบจําลองชีวภาพนี้จะขับเคลื่อนการวิจัยเพื่อศึกษาเครื่องหมายชี้นําเหล่านี้ และมอบความเข้าใจที่ซับซ้อนมากขึ้นของโรค
ดร. แลงและเพื่อนร่วมงานเรียกแบบจําลองใหม่นี้ว่า “SynNeurGe” (อ่านว่า “ซินเนอร์จี”) ตามสามปัจจัยชีวภาพสําคัญที่ใช้ระบุโรคและปฏิสัมพันธ์ที่สําคัญระหว่างกัน:
– Syn – การมีอยู่ของโปรตีนอัลฟา-ซินิวเคลียน – ซึ่งสามารถวัดได้ในของเหลวภายในร่างกายเช่นน้ําไขสันหลัง และในผิวหนัง และอาจจะสามารถวัดได้ในเลือดในอนาคต
– Neur – การเกิดการสลายตัวของเซลล์ประสาทตามการดําเนินไปของโรคพาร์กินสัน
– Ge – การมีอยู่ของปัจจัยทางพันธุกรรมที่ทราบว่าสามารถก่อให้เกิดโรคได้
แบบจําลองการจัดประเภทนี้มุ่งที่จะครอบคลุมวิธีการแสดงออกของโรคพาร์กินสันในผู้ป่วยต่างๆ เช่น จากการทดสอบปัจจุบันที่จํากัด บางผู้ป่วยที่มีรูปแบบทางพันธุกรรมของโรคพาร์กินสันไม่แสดงอาการของโปรตีนซินิวเคลียนในสมองภายหลังเสียชีวิต ดร. แลงหวังว่าในอนาคตการทดสอบจะทําให้แพทย์สามารถจัดประเภทผู้ป่วยได้ตามประเภทและรูปแบบต่างๆ ของโรคพาร์กินสัน
“เราไม่สามารถจํากัดว่าโรคพาร์กินสันเป็นโรคของโปรตีนซินิวเคลียนเพียงอย่างเดียว” ดร. แลงกล่าว “ถ้าเราต้องการเปลี่ยนวิธีการวิจัยและขยายความเข้าใจถึงทุกปัจจัยของโรค – เข้าใจชีววิทยาพื้นฐานและกลไกต่างๆ ที่ท